Pleinen

Dag 2. Dinsdag 17 okt. 2017

Bij het Placa Catalunya(kennen we van gisteren) verlaten we de bus en lopen de andere kant op, zuidwaarts. Na een paar blokken komen we op een pleintje, iets verder weer een plein waar we op een terras een biertje drinken en kleine hapjes eten.
Hier op Placa Nova is een man grote zeepbellen aan het blazen. Dat gaan we later in de week ook op andere plaatsen tegenkomen.

Verderop staan twee muzikanten heerlijke muziek te vertolken. Dat klinkt erg mooi. Rustig genre met af en toe gezang.
Een groot gedeelte van dit plein wordt in beslag genomen door mensen die werken met heel veel gloednieuwe, houten kistjes. Ze maken er afscheidingen van en volgens mij ook meubels. We horen de hele tijd een niettang klikken.

Op het terras achter Herman zit een ouder echtpaar in de hoek van het terras. Een glazen wand aan de ene kant en bloembakken aan de andere kant. De mevrouw had kennelijk haar tas op de grond staan. Opeens roept de serveerster iets en rent met haar armen omhoog naar het echtpaar. Wat blijkt… ze joeg een dief weg. Die zat precies op de hoek op de grond en stak zijn hand tussen de bloembak en de glazenwand om zo de handtas te grijpen. Het is dankzij de serveerster niet gelukt. De jongeman rent weg en grinnikt nog iets, draait zich om en laat zijn lege handen zien. Maar hoe brutaal! Zo zie je maar dat je echt overal op bedacht moet zijn.

Als ons biertje op is besluiten we een rondje rond de Cathedral te lopen. De toren zagen we al vanaf het terras. Door een paar donkere, smalle straatjes met restaurantjes en winkeltjes komen we van lieverlee bij een volgend plein dat is Placa de Sant Jaume. Hier steelt de dorpsgek de show. Hij roept en zwaait wild met zijn armen. Onze aandacht gaat ook naar een man die op de grond zit met een stuk karton met tekst erop. Hij protesteert, dat is wel duidelijk want hij heeft zijn gezicht rood geverfd en zijn mond dichtgeplakt.
Het gebouw aan dit plein is Palau de la Generalitat. Generalitat de Catalunya is de regering en de administratie van de autonome regio Catalonië binnen het Spaanse koninkrijk.

Verder lopend komen we aan de voorkant van de kerk. Die is inmiddels gesloten.
We zien een meisje geheel in bloemen gehuld. Vrolijk gezicht.
Dan willen we een buslijn uitzoeken voor de rit naar het hotel. Herman googelt op zijn mobieltje en ziet dat bus 59 vlakbij ons hotel zal komen. Alleen komt die bus niet bij de halte, wel nr. V15. Daar rijden we een stuk mee en het laatste traject nemen we de metro. Op zich is het openbaar vervoer best wel goed in deze stad. Maar voor deze metroverbinding moeten we een paar roltrappen naar beneden, een heel stuk lopen om daarna weer omhoog te moeten gaan voor de juiste perron.
Het is al 7 uur als we moe en bezweet op onze hotelkamer arriveren. Het was vandaag minstens 26 graden.
Ruim een uur later gaan we op zoek naar een restaurant. En weet je waar we uitkomen? Aan de overkant van ons hotel. De zaak El Bierzo. Gezellig en goed eten. Tv staat aan met natuurlijk voetbal erop.